Abraham Izaak Kamiński
urodzony w 1865(67?) w ubogiej rodzinie żydowskiej zamieszkałej w robotniczej dzielnicy Wola w Warszawie, zmarł w czasie gościnnych występów w 1918 w Łomży. Aktor, reżyser, dyrektor trupy teatralnej grającej w jidisz; mąż Ester Rachel Kamińskiej, ojciec Idy i Józefa.
Jego wykształcenie obejmowało tradycyjne wykształcenie religijne oraz znajomość kilku języków obcych, którą posiadł jako samouk. Jako zwolennik Haskali ok. 1887 zorganizował w Warszawie trupę teatralną, która jeździła także z przedstawieniami na prowincję. W kilka lat później, w 1893, utworzył zespół pod nazwą "Teatr Niemiecki Opery, Dramatów i Komedii" i kiedy zniesiono zakaz cenzury dotyczący używania na scenie języka jidisz zespół ten udał się na tournee do Rosji.
|
Kamiński wystawiał tam napisane przez siebie sztuki, z których największą popularność zdobyły "Polski Żyd" i "Jidisze aktion ojf der rajze" (jid. Peregrynacje żydowskich aktorów), oraz sztuki innych autorów, niejednokrotnie we własnym tłumaczeniu ("Na samym dnie" M. Gorkiego; "Chory z urojenia" J.B. Moliera; "Zbójcy" F. Schillera).
W 1908 Kamiński zgromadził w swoim zespole bardzo dobrych aktorów, dzięki czemu jego trupę zaczęto określać mianem "Literarisze Trupe" (jid. Zespół literacki). W 1913 wszedł w posiadanie teatru przerobionego z budynku panoramy na Dynasach przy ul. Oboźnej w Warszawie, który odtąd zwano teatrem Kamińskiego (potem Kamińskich, albo Teatrem Żydowskim) i który był pierwszym stałym teatrem żydowskim w Królestwie Polskim. Po jego śmierci wyłoniła się z prowadzonego przez niego zespołu Trupa Wileńska.
(aws)
Czy chcesz się wypowiedzieć na temat "Abraham Izaak Kamiński" ?
|
|