Jakub Herman
(1901-84), prawnik, działacz komunistyczny. Opublikował kilka prac z zakresu ekonomicznej i społecznej historii Polski, w 1926 złożył dysertację doktorską w Jidiszer Wisnszaftlecher Institut w Wilnie.
Był działaczem Związku Młodzieży Komunistycznej w Polsce, a od 1928 Komunistycznej Partii Polski. W 1928-39 pracował w Żydowskiej Agencji Telegraficznej. Po kampanii wrześniowej 1939 opuścił Warszawę. Uciekając na wschód znalazł się na terenach okupowanych przez Związek Radziecki i podjął działalność w Komunistycznej Partii Białorusi. W 1941 pracował w polskojęzycznej radiostacji "Kościuszko" oraz kierował szkoleniem grup inicjatywnych Polskiej Partii Robotniczej (PPR).
|
W 1944 współtworzył Centralne Biuro Komunistów Polskich w ZSRR, został Sekretarzem Wydziału Krajowego Zarządu Głównego Związku Patriotów Polskich. W latach 1944-56 członek Biura Politycznego PPR, następnie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). Brał udział w przygotowywaniu likwidacji partii socjalistycznych, także żydowskich, pod koniec lat 40, jako przedstawiciel komunistów polskich w Kominformie. W 1945-52 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W 1952-54 był członkiem Prezydium Rady Ministrów, w 1949-54 członkiem Komisji do Spraw Bezpieczeństwa Publicznego Biura Politycznego Komitetu Centralnego PZPR, a w 1954-56 - wicepremierem odpowiedzialnym m.in. za sprawy bezpieczeństwa, co oznacza, że był współodpowiedzialny za bezprawne aresztowania, tortury i morderstwa sądowe, jakich dokonano w okresie stalinowskim.
W 1957 usunięto go ze stanowisk rządowych i z partii, by przyjąć go ponownie pod koniec jego życia, w latach 80-tych. Do 1968 kierował wydawnictwem „Książka i Wiedza”.
(asw)
Czy chcesz się wypowiedzieć na temat "Jakub Herman " ?
|
|