SERWIS INFORMACYJNY     

LUDZIE SYLWETKI BIOGRAFIE

Witold Pilecki

Prawdopodobnie bohater o najodważniejszej karcie z całej II wojny światowej. Człowiek, który całym swoim życiem ukazał, że nie istnieją granice odwagi i poświęcenia.

Urodził się w 1901 roku. Jako siedemnastolatek uczestniczył w samoobronie wileńskiej podczas pierwszej wojny światowej. W 1918 roku wstąpił jako ochotnik do powstającego Wojska Polskiego, walczył w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 roku, pod dowództwem generała Żeligowskiego zajmował Wilno. W kampanii wrześniowej (1939) bił się w składzie Armii "Prusy". W listopadzie współtworzył Tajną Armię Polską, w której pełnił funkcję Szefa Sztabu.

19 września 1940 roku dostał się naumyślnie i za zgodą swego dowództwa w ręce niemieckie, podczas łapanki na warszawskim Żoliborzu. Chciał przedostać się do KL Auschwitz, jako wolontariusz ruchu oporu, dla wybadania sytuacji w obozie, oraz stworzenia komórek podziemia. Trafił do Auschwitz w nocy z 21 na 22 września 1940, w tzw. drugim transporcie warszawskim, pod nazwiskiem Tomasz Serafiński i został przyjęty pod numerem 4859.

W obozie pracował na rzecz zbliżenia i współpracy pomiędzy różnymi inicjatorami samopomocy i zalążkami podziemia, które tworzyli więźniowie różnych narodowości i różnych opcji politycznych. Jego celami było rozbudowywanie form samopomocy, przygotowywanie raportów na zewnątrz o wydarzeniach z obozu, oraz przygotowywanie więźniów do opanowania obozu, w perspektywie samolotowego zrzutu broni.

Jeszcze w 1940 roku utworzył na terenie obozu zalążki Związku Organizacji Wojskowej. Podziemie to było zorganizowane w ściśle zakonspirowane grupki pięcioosobowe. W połowie 1941 roku organizacja miała już około 400 osób zaprzysiężonych. Począwszy od października 1940 przesyłał regularne meldunki do Warszawy, do komendy Związku Walki Zbrojnej. Meldunki te stanowiły jedno z podstawowych źródeł informacji o Zagładzie, które polskie podziemie przekazywało do rządów wolnych państw.

Na terenie obozu Auschwitz powstały też inne grupy konspiracyjne (Związek Walki Zbrojnej, Polska Partia Socjalistyczna i kilka innych pomniejszych). Wówczas, we wrześniu 1941 roku, Pilecki podporządkował się z własnej inicjatywy dowództwu ZWZ, pozostając na czele struktur ZOW. W ciągu dalszych kilku miesięcy udało się nakłonić inne organizacje do podobnych kroków. Dowództwo wojskowe zostało poddane komitetowi cywilnemu, złożonemu z ludzi z różnych frakcji politycznych. Stanowiło to realizację jednego z najważniejszych celów pobytu w obozie rotmistrza Witolda Pileckiego.
W ramach tych struktur podziemnych pracowano na terenie obozu nad możliwościami powstania zbrojnego, przewidywanego w wypadku, gdyby alianci zrzucili broń spadochronami, lub gdyby Niemcy zdecydowali się wymordować wszystkich świadków zagłady. Przekazywano sobie również informacje z różnych komand i regionów obozu, ułatwiano kontakt ze światem zewnętrznym dzięki więźniom zatrudnionym poza drutami. W 1942 roku podjęto pierwsze próby rozpoczęcia tej działalności również w innych podobozach (Birkenau, Monowitz, podobóz kobiecy).

W obliczu nowej fali represji, w obawie o zdekonspirowanie, jak i uznawszy, że wypełnił w olbrzymiej mierze cele, które sobie postawił, Witold Pilecki zbiegł z obozu 27 kwietnia 1943 roku wraz z dokumentami wykradzionymi Niemcom. Złożył wówczas obszerny raport, który także stał się podstawą informacji przekazanych przez polskie podziemie do Londynu.

Rozpoczął działalność w konspiracji państwowej, został włączony do tajnej grupy przygotowującej w największej tajemnicy założenia struktury "Nie" - przyszłego oporu, na wypadek gdyby Polska z okupacji niemieckiej dostała się pod okupację sowiecką.

W Powstaniu Warszawskim (1944) walczył nie ujawniając z początku swego stopnia wojskowego - jako strzelec, następnie dowodził 2 kompanią I batalionu Zgrupowania Chrobry II na odcinku Al. Jerozolimskich u wylotu ul. Żelaznej. Była to bardzo wysunięta reduta, której utrzymanie przez powstańców znacznie utrudniało Niemcom kwestię zaopatrzenia. Prasa podziemna nazywała rejon trzymany przez Pileckiego "Najwspanialszym Bastionem Warszawy". Bastion przetrwał dwa tygodnie, ostrzeliwany przez hitlerowskie czołgi ze wszystkich stron.

Po wojnie, w 1948 roku Witold Pilecki został skazany przez komunistyczne sądy polskie za rzekome szpiegostwo na karę śmierci. Premier Cyrankiewicz (były więzień Auschwitz, współtwórca lewicowego ruchu oporu w obozie) odmówił potwierdzenia w sądzie, że Pilecki był twórcą konspiracji w KL Auschwitz, a także nie poprał prośby o jego ułaskawienie.

Bohater Auschwitz i Powstania Warszawskiego, człowiek stanowiący heroiczny przykład oporu wobec Niemców i bolszewików został rozstrzelany przez rodaków - komunistów w więzieniu przy ul. Rakowieckiej w Warszawie, w dniu 25 maja 1948 roku. Pozostawił żonę i dwójkę dzieci.

Jego nazwisko trafiło na listę najbardziej ocenzurowanych ludzi przez reżim komunistyczny w Polsce. Na pół wieku bodaj największy bohater II wojny światowej zniknął z książek, gazet i programów szkolnych.
(pc)

Czy chcesz się wypowiedzieć na temat "Witold Pilecki" ?
Fabrykanci i przemysłowcy, twórcy biznesu
 - Majer Bersohn
 - Jan Bersohn
 - Mathias Bersohn
 - Jan Bogumił Bloch
 - Natan Glucksberg
 - Leopold Kronenberg
 - Samuel Orgelbrand
 - Maurycy Orgelbrand
 - Rafał Szeroszowski
 - Szmul Zbytkower
Ludzie nauki
 - Maurycy Allerhand
 - Zygmunt Bauman
 - Majer Bałaban
 - Aleksander Hertz
 - Ludwik Hirszfeld
 - Józef Mieses
 - Szymon Rundstein
 - Sara Szenirer
 - Rafał Taubenszlag
 - Rudolf Taubenszlag
Ludzie sztuki i kultury
 - Jankiel Jakub Adler
 - Szmuel Josef Agnon
 - Miriam Akavia
 - Szalom Asz
 - Aleksander Blonder
 - Menachem Goldberg - Borejsza
 - Roman Brandstaetter
 - Jan Brzechwa
 - Róża Etkin
 - Ida Fink
 - Aleksander Ford
 - Ignacy Friedman
 - Adam Furmański
 - Mordechaj Gebirtig
 - Abraham Goldfaden
 - Leopold Gottlieb
 - Henryk Grynberg
 - Icchak Kacenelson
 - Ester Rachel Kamińska
 - Ida Kamińska
 - Abraham Izaak Kamiński
 - Józef Kamiński
 - Mojżesz Kisling
 - Józef Koffler
 - Mela Muter
 - Abraham Neuman
 - Josef Opatoszu
 - Icchak Lejb Perec
 - Josef Perl
 - Jehoszua Perle
 - Bruno Schulz
 - Kalman Segal
 - Zusman Segałowicz
 - Isaac Baszewis Singer
 - Jonasz Stern
 - Anatol Stern
 - Julian Stryjkowski
 - Gela Szeksztajn-Lichtensztajn
 - Henryk Szeryng
 - Władysław Szpilman
 - Artur Szyk
 - Antoni Słonimski
 - Aleksander Tansman
 - Henryk Wars
 - Jakub Wilner
 - Jakub Witkin
 - Józef Wittlin
Między syjonizmem a asymilacją
 - Szymon Aszkenazy
 - Dawid ben Gurion
 - Henryk Rosmarin
 - Jerzy Borejsza
 - Jakub Trockenhaim
Rabini i cadykowie
 - Juda Liw Ben Bekalela
 - Chafec Chaim
 - Mojżesz Isserles
 - Aszer ben Jechiel
 - Icchak ben Meir Lewi
 - Elimelech z Leżajska
 - Mojżesz Majmonides
 - Dow Ber z Międzyrzecza
 - Mojżesz Nachmanides
 - Eliasz ben Salomon
 - Nachman ben Simcha
 - Baal Szem Tow
W czasach Nocy i Mgły
 - Wiktor Alter
 - Władysław Bartoszewski
 - Adam Czerniaków
 - Marek Edelman
 - Paweł Finder
 - Jakub Herman
 - Jan Karski
 - Janusz Korczak
 - Witold Pilecki
 - Emmanuel Ringelblum
 - Chaim Rumkowski
 - Jacek Różański
 - Józef Szajna

60. ROCZNICA OTWARCIA OBOZOWYCH BRAM

KALENDARIUM

ŚLADY I JUDAICA

ORGANIZACJE
    STOWARZYSZENIA
    FUNDACJE

LUDZIE, SYLWETKI,
    BIOGRAFIE

ŻYCIE ŻYDOWSKIE DZISIAJ

ZAGŁADA

KSIĄŻKI

SŁOWNIK

FORUM DYSKUSYJNE

ODNOŚNIKI

REDAKCJA

MAPA

Instytut Adama Mickiewicza, Wiejska 12a, 00-490 Warszawa
tel. (48-22) 44 76 100, fax. (48-22) 44 76 152; www.iam.pl