Ester Rachel Kamińska
z domu Halpern (Helpern, Hailpern)- zwana "matką żydowskiego teatru", urodziła się w 1870 r. w Porozowie k. Wołkowyska jako córka miejscowego kantora, zmarła w 1925 w Warszawie.
Aktorka teatru jidisz, żona Abrahama Izaaka Kamińskiego, matka Idy i Józefa Kamińskich.
Zaczęła pracować jako modystka. Na scenie zadebiutowała w 1888 w Warszawie. Sztuce teatralnej poświęciła się całkowicie po śmierci rodziców od 1893 występując z trupą swego przyszłego męża Abrahama Izaaka Kamińskiego, grając głównie w operetkach.
|
Prawdziwa sława przyszła dopiero po kilku latach, kiedy Kamińska podjęła repertuar poważny, wiązało się to z warszawską prapremierą "Di Gołdene Kejt" I. L. Pereca i tournee po Rosji (1908-1909). Nie bez znaczenia było dobre przyjęcie artystki przez kręgi bogatych, zasymilowanych Żydów w Moskwie i Petersburgu. Kamińska występowała także w Stanach Zjednoczonych, Londynie i Paryżu.
Zasłynęła jako odtwórczyni ról w sztukach J. Gordina (zwłaszcza "Mirełe Efros"), ale także w "Norze" H. Ibsena i "Damie Kameliowej" A. Dumasa. To jej, będącej filarem "Trupy Wileńskiej", przypisywano zasługę wylansowania na scenie żydowskiej klasyki europejskiej: Szekspira, Czechowa i Shaw'a. Kamińska wystąpiła także w filmach jidisz: "Mirełe Efros" (1912), "Der Unbekanter" (Nieznajomy 1913), "Di Sztifmuter" (Macocha 1914), "Tkijes kaf" (ślubowanie 1924). Muzeum Teatrologiczne JIWO w Wilnie nosiło jej imię.
(asw)
Czy chcesz się wypowiedzieć na temat "Ester Rachel Kamińska" ?
|
|