Jakub Wilner
Ur. W 1890 w Białymstoku w rodzinie robotniczej. Ukończył jeszybot w Mosarzu na Wileńszczyźnie. Z zamiłowania dziennikarz i literat. Od rewolucji 1905 związany z żydowskim ruchem robotniczym, członek Syjonistyczno-Socjalistycznej Partii Robotniczej "Farajnigte" 1917, od 1920 członek Bundu. Od 1921 mieszkał w Warszawie, gdzie był radnym miejskim i przez kilka lat członkiem Rady Żydowskiej Gminy Wyznaniowej.
Początkowo uczył języka hebrajskiego, a następnie został gorącym zwolennikiem jidysz i długoletnim członkiem (1921-39) oraz głównym sekretarzem (1919-29) Zarządu Głównego Centrale Jidisze Szul Organizacje. Należał do warszawskiego zarządu Związku Literatów i Dziennikarzy Żydowskich.
|
Wchodził w skład redakcji pism: "Folkscajtung", "Grinenke Bejmałach", "Der Chawer", "Szul un Lebn" oraz współredagował pismo dla dzieci "Kleine Folkscajtung". Pisał opowiadania dla dzieci. Był autorem podręczników dla szkół CISzO: "Lejzen un szrajben", "Majn jidyszbuch".
Tuż przed wybuchem wojny jako członek delegacji Bundu wyjechał do USA, gdzie współredagował miesięcznik "Cukunft". Był znany jako działacz polskiej sekcji Bundu oraz sekretarz Generalny Żydowskiego Komitetu Robotniczego (do 1963). Autor m.in. dwutomowej pracy "Bundistn" (1926-29) i "Ashes and Fire" (1947). Zmarł w 1966 w Nowym Jorku.
(asw)
Czy chcesz się wypowiedzieć na temat "Jakub Wilner" ?
|
|