Jan Bogumił Bloch
Również używał Jan Bogumił Gotlieb;
urodzony w 1836 r., zmarł w 1902; "król kolei żelaznych", budowniczy kolei w Królestwie Polskim i w Rosji. Karierę rozpoczął u boku Kronenbergów, z którymi wszedł w pokrewieństwo przez małżeństwo z córką doktora medycyny Henryka Kronenberga.
Wysoko ceniony jako finansista w 1865 (wraz z M. Epsteinem, Leopoldem Kronenbergiem, Adolfem Kurtzem, Władysławem Laskim i Lesserem Levym) wziął udział w gruntownej reorganizacji istniejącego od 1828 r Banku Polskiego.
Przy jego udziale powstały w latach 1867-1870 Towarzystwo Kredytowe m. Warszawy, Bank Handlowy, Towarzystwo Ubezpieczeń, Towarzystwo Wodociągów i Kanalizacji w Warszawie. Pełnił funkcję prezesa Warszawskiego Komitetu Giełdowego. Należał do największych organizatorów handlu i przemysłu drzewnego. Stworzył wielkie fabryki podkładów kolejowych oraz dykt klejonych na Polesiu.
|
Zbudował kilka cukrowni, m.in. "Dobrzelin", "Żytyn", "Gosławice". Finansował kolej fabryczno-łódzką i libawską. Obok Kronenberga i Natansona wywarł duży wpływ na zacieśnienie kontaktów ekonomicznych Kongresówki z burżuazją rosyjską.
Rzeczywisty radca stanu, w 1883 nobilitowany, autor prac z dziedziny gospodarki, a także publikacji o charakterze pacyfistycznym. Brał czynny udział w organizowaniu kongresu w Hadze (1899). W 1901 został wysunięty przez Akademię Umiejętności jako kandydat do pokojowej Nagrody Nobla. Słynął z filantropii, ofiarował tereny na Powiślu pod budowę Domu Pomocy społecznej św. Franciszka Salezego w Warszawie.
(asw)
Czy chcesz się wypowiedzieć na temat "Jan Bogumił Bloch " ?
|
|